Al meer dan veertig jaar bezoek ik de Dominicuskerk. Vaak met grote tussenpozen, maar in sommige periodes ook wat frequenter. Dat wat mij dierbaar was in mijn eigen katholieke opvoeding kan ik er koesteren en dat wat vooral ballast was kan ik er loslaten.
In weinig kerken wordt zo enthousiast gezongen als in de Dominicuskerk. En in weinig kerken wordt zo bezield en geëngageerd gesproken als hier. Er is plaats voor humor en relativering. En iedereen is er welkom. Een aantal jaren geleden mocht ik er al eens medewerking verlenen aan een van de Zomerdiensten, die altijd een wat afwijkend karakter hebben. En nu nodigde de bevlogen nieuwe pastor Arjan Broers me uit om opnieuw, en nu samen met hem, zo’n Zomerdienst te leiden. Dat doe ik graag, al was het alleen al omdat ik houd van de lichtvoetige manier waarop hij de oude verhalen laat spreken in onze moderne wereld.
Een kerk is bij uitstek de plaats om geloof te verkondigen. Voor mij gaat dat al lang niet meer over een dogmatisch geloof zoals dat door anderen wordt voorgeschreven. Dat waar je werkelijk in gelooft kan natuurlijk per definitie niet van buitenaf worden opgelegd. We moeten onszelf ook steeds weer bevrijden van een geloof dat zich vastklampt aan iets buiten onszelf.
Maar geloven is wel belangrijk. Waar geloof jij in? Waar voel je diep in jezelf een waarachtig vertrouwen? Welke hoop koester je, welk visioen leeft er in jou? Deze wereld heeft zeker op dit moment mensen nodig die die vragen durven stellen en het antwoord in zichzelf kunnen vinden. Het antwoord staat niet in de Bijbel, niet in de Koran en ook niet in de Bhagavad Gita, het leeft in jou. Dat neemt niet weg dat kerken, moskeeën en tempels belangrijk zijn. Als plaatsen van onderzoek, van verdieping, van bemoediging, van verbinding.
Mijn eigen geloof is van jongs af aan verbonden met muziek, met zingen. Ik geloof in muziek als helende, mystieke en o zo menselijk ervaring. Muziek brengt me keer op keer bij verwondering en dankbaarheid. De muziek die uit een even mysterieuze als oneindige bron naar ons toe komt, in schoonheid en levendigheid. Als geschenk, ja, als genade. En al zingend ervaren we dat wonder ervaren en kunnen we voelen: er is meer dan we ooit kunnen bevatten.
Dus reken maar dat er gezongen is, op 10 juli 2022 in de Dominicuskerk. Wie wil kan via de site van de kerk de viering terugzien.
