Een halfjaar geleden verscheen het boek van Ap Dijksterhuis, getiteld Op naar geluk. Dijksterhuis is hoogleraar psychologie en beschrijft allerlei onderzoek naar wat mensen gelukkig maakt. Ik ben nog maar halverwege, maar ben al allerlei aardige dingen tegengekomen.
Een belangrijke conclusie die Dijksterhuis trekt is: we worden gelukkiger van ervaringen dan van spullen. En die gelukservaring werkt ook nog eens langer door. Dat wordt nog versterkt als het gaat om ervaringen waar anderen bij betrokken zijn. Je kunt, even kort door de bocht, je geld uitgeven aan een nieuwe tv, een mooiere auto of nog een extra paar schoenen, maar je wordt gelukkiger als je er een reis van koopt, een bezoek aan het theater of een treinkaartje naar het strand.
De psychologie (en de marketing!) weet ook hoe wij ons laten beïnvloeden als we dingen kopen. Voorbeeld. Een flacon shampoo pakken we eerder uit het schap als erop staat: ‘Bevat recitine’, zo bleek uit onderzoek. Natuurlijk wisten de deelnemers niet wat ‘recitine’ is, want dat bestaat niet. Ook shampoo waarop juist vermeld wordt ‘Bevat geen recitine’ wordt trouwens hoger gewaardeerd. Geestig, vind je niet? Toch iets om bij stil te staan als je in de supermarkt rondloopt.
Nou, ik ben natuurlijk bereid om deze inzichten meteen toe te passen.
Over ons startpunt hoef ik me al geen zorgen te maken. Wij verkopen voortdurend ervaringen. Die je met andere mensen deelt. Daar kan, qua bijdrage aan je levensgeluk, dus eigenlijk niets tegenop. Neem nou ons winterretraite-weekend dat over een week plaatsvindt. Een topervaring! Dit is een stilteretraite, maar geen gewone: dit is er een met recitine! En niet eens ordinaire recitine, maar zang-recitine! We zingen mantra’s, we nemen daar echt de tijd voor. En dat zingen krijg je er gewoon gratis bij!
En ja, dat doet veel. Zingen voegt iets wezenlijks toe aan de stilte: de trilling van de stembanden brengt ons bij onze vitaliteit. En daarmee laden we dan weer de stilte. De combinatie van zingen en stil zijn werkt heilzaam, verdiepend en verbindend. We ervaren daarin het mysterie dat wij zijn en dat groter is dan wij zijn. Dat kan een diepe en wezenlijke ervaring opleveren van het ontzagwekkende. Maar het is ook de tintelende ervaring van: dit ben ik! Of zoals een deelneemster ons schreef na een retraitedag: ‘Als ik een auto was, dan zou ik het gevoel hebben dat alles goed gesmeerd en weer zuiver afgesteld was, prima uitgelijnd, met de wasstraat en al.’
Zingen, nu met recitine. Misschien is het wel een nieuw gelukshormoon?
