Hartelijk welkom. Vaak zijn dat de laatste woorden van deze nieuwsbrief-column, maar vandaag begin ik er gewoon mee. Want wat ik ook iedere keer weer opschrijf, eigenlijk is en blijft dat telkens de boodschap: jij, zoals jij bent, jij, met jouw stem, met jouw muziek, je bent van harte welkom. Zo aan het begin van een nieuw seizoen dat in al zijn onbekendheid nog voor ons ligt is dat wat ik je graag laat weten.
Aan het ‘hartelijk welkom’ gaan altijd andere woorden vooraf. In de hoop dat die woorden je duidelijk kunnen maken wat het dan is wat wij zoal doen en waar je dus welkom bij bent. Hoe kan ik uitleggen wat stembevrijding is? Of wat mantrazingen is? Omdat al die woorden maar een benadering zijn ben ik altijd weer op zoek naar betere. En dus blij als ik betere woorden hoor.
Dat overkwam me dit weekend. Ik hoorde een voor mij nieuwe en simpele omschrijving van het woord mantra, van een tweedejaars van onze opleiding. Zij zei: een mantra is een korte eenvoudige zin waarin wijsheid ligt besloten. Dat trof mij meteen als een ware en bovendien ook uitnodigende formulering. Want ik denk dat mantrazingen voor iedereen een vervullende ervaring kan zijn. Maar tal van mensen laten zich natuurlijk afschrikken door de lading van het woord mantra. Niet iedereen wil spiritueel zijn, of gelovig. Niet iedereen wil mediteren of bidden. Maar wie wil nou niet wijs zijn?
Hartelijk welkom dus bij Het Lied van de Ziel als jij op zoek bent naar wijsheid. Die wijsheid zal niet over je worden uitgestort in een vloedgolf van woorden. We zingen er mantra’s. En zelfs als we dat doen in een taal die jij en ik niet spreken, dan nog zullen we iets meekrijgen van de wijsheid die erin besloten ligt. En daaromheen zijn we stil, en dat is de eerste stap naar wijsheid, leert Solomon Ibn Gabirol ons. De tweede stap, zegt hij, is luisteren. Dat is, denk ik dan, luisteren naar binnen, luisteren naar boven, steeds weer luisteren, iedere inademing weer. Om van daaruit te zingen.
Ach, misschien kan die al die wijsheid je nu ook even gestolen worden. Wil je gewoon lekker zingen, omdat je daar gelukkig van wordt. Omdat samen zingen jou iets geeft. Op jouw wijze. Ook goed. Sterker nog: het kan heel bevrijdend zijn. Al blijft het risico bestaan dat je dan niettemin iets wijzer het pand verlaat.
