Ieder mens krijgt in het leven te maken met verlies. Met verdriet, teleurstelling, rouw. We zijn kwetsbare mensen. Onze samenleving heeft nogal wat moeite om daarmee om te gaan. We moeten sterk zijn, presteren, winnen. We leren om onze kwetsbaarheid te camoufleren, te verdringen, te verdoven. Maar daardoor kan er iets in ons verharden, of juist de interesse in het leven verliezen. En als dat in de samenleving op steeds grotere schaal gebeurt verhardt de samenleving als geheel, er komt meer afstand, meer eenzaamheid en minder vertrouwen. En erger nog: er komt geweld, oorlog.
Wat kan stembevrijding dan betekenen? Wel, bovenal: verzachting. Wie zichzelf kan openen en verzachten wint daarmee paradoxaal genoeg vaak ook aan stevigheid. En kan een factor van hoop worden. Muziek is een onvervangbare bron van heling.
Ik voel, ook door wat we nu in de wereld zien gebeuren, een grote urgentie om die heling al zingend op te zoeken met iedereen die daar naar verlangt. Om met elkaar een plek te creëren waar we ons niet hoeven afsluiten, waar we niet ons best hoeven doen, waar geen prestatie hoeft te worden geleverd. Een plaats waar we ons kunnen openen voor onze kwetsuren en onze rouw. Waar het niet gaat om winnen, maar waar onze verlies-ervaringen net zo welkom zijn. Waar we al zingend ruimte vinden en ruimte geven. Nieuwe ruimte. Waar alles kan trillen in ons binnenste, ons hart kan opengaan en ons zingen een geschenk wordt.
Nieuwe Ruimte, dus. Zo heet het programma dan ook. Het is een troostrijke bijeenkomst van (zelf)onderzoek, uitwisseling en zingen, die ik samen met mijn collega Sarah Jens geef. We hebben het nu vijf keer georganiseerd, de werkzaamheid ervan is heel voelbaar. Ik beschouw het als een intens onderzoek naar een andere manier van omgaan met verlies, die heel nodig is in deze wereld. Aanvankelijk was het een middagprogramma, later hebben we er een hele dag van gemaakt. We hebben dan dus meer ruimte dan op een middag. Die gebruiken we om meer te zingen, en meer met elkaar stil te zijn, zoals we dat bijvoorbeeld ook tijdens onze retraites doen. Stilte kan confronterend zijn, maar samen stil zijn is ook weldadig, troostend.
Lees hier meer
